บทที่
11
เก้ายุทธภูมิ
ซุนวูกล่าวว่า
1. เก้ายุทธภูมิ
ยุทธภูมิกระจาย ข้าศึกบุกเข้ามา ทหารรบขวัญเสีย
พื้นที่นี้เรียกว่า ขวัญเสีย อย่ารบ รวมใจไพร่พล
ยุทธภูมิเบา เราบุกข้าศึกแต่ยังเข้าไปไม่ลึกนัก หนีง่าย
พื้นที่นี้เรียกว่า หนีง่าย อย่าหยุด ให้เชื่อมต่อกัน
ยุทธภูมิแย่งชิง ต่างฝ่ายต่างแย่งชิงครองความได้เปรียบ
พื้นที่นี้เรียกว่า แย่งชิง อย่าฝืนเข้าตี โอบล้อมด้านหลัง
ยุทธภูมิทับซ้อน ต่างฝ่ายต่างเข้าพื้นที่ได้สะดวก
พื้นที่นี้เรียกว่า สะดวก อย่าตัดขาด ปกป้องพื้นที่สำคัญ
ยุทธภูมิสัญจร ฝ่ายใดยึดพื้นที่เขตแดนประเทศได้ก่อน
พื้นที่นี้เรียกว่า ไมตรี อย่าเดินทัพโดดเดี่ยว เร่งสร้างพันธมิตร
ยุทธภูมิหนัก เรายึดดินแดนของข้าศึกได้
พื้นที่นี้เรียกว่า ล่อแหลม อย่าให้หิว รักษาเสบียงมิให้ขาด
ยุทธภูมิวิบาก เราเดินทัพในป่า เขา แม่น้ำ ด้วยความลำบาก
พื้นที่นี้เรียกว่า วิบาก อย่ารอช้า เร่งเดินทัพให้ผ่านไปโดยเร็ว
ยุทธภูมิโอบล้อม เราเดินทัพยากบนโขดเขา ห้วยหนอง
พื้นที่นี้เรียกว่า โอบล้อม อย่าให้ความลับรั่วไหล ใช้กลอุบาย
ยุทธภูมิมรณะ เราต้องเผด็จศึกโดยเร็ว มิเช่นนั้นจะพ่ายแพ้
พื้นที่นี้เรียกว่า มรณะ อย่าให้เสียผู้คน สู้ตายเพื่ออยู่รอด
2. ชัยชนะถูกกำหนดไว้ก่อนการรบ
3. การทำศึกสำคัญที่รวดเร็ว โจมตีด้วยทักษะ
4. บุกในเส้นทางไม่คาดคิด ฉวยโอกาสข้าศึกไม่รู้ตัว สร้างความระส่ำระสาย ตั้งรับไม่ทัน
5. ยึดจุดสำคัญ ตีจุดที่มิได้ป้องกัน ทะลวงฟันที่จุดเดียว ช่วงชิงความได้เปรียบจากข้าศึกที่ไม่ได้เตรียมตัว
6. แม่ทัพแม้ตกอยู่ในอันตรายก็มิหวั่น คุมสติตัวเองได้ เมื่อจำเป็นจักสู้ ยอมตายมิยอมพ่าย
7.
8.
9. สามัคคีรวมพลังให้แน่นหนาแล้วจะไม่มีใครต้านได้
บทที่ 11
เก้าสถานการณ์ไพ่
ในบทนี้
ซุนวู
แสดงสถานการณ์การเล่นที่แตกต่างกัน
9 สถานการณ์ของไพ่ในกองและเสนอหลักการตีไพ่ตามสถานการณ์ว่าเล่นให้รวดเร็วอย่าให้รู้ตัว โจมตีที่จุดอ่อน ไพ่ที่เป็นจุดอ่อนหมายถึงไพ่ตัวโง่ที่ขาบนเก็บขึ้นไป ถ้าไพ่ตัวนี้ไม่มีคู่จะกลายเป็นจุดอ่อนที่ผู้เล่นไม่ทันระวัง ให้คุณอดใจรอโง่ไพ่ตัวนี้ไปเรื่อย ๆ ซุนวูเสนอให้มีใจสู้ กล้าเล่นมืด กล้าอม
เมื่อถึงเวลาจำเป็นจริง ๆ รักษาหน้าไพ่ให้มีโอกาสคอยโง่ให้ได้
สุดท้ายกล่าวถึงเรื่องของการปกปิดความลับในการเล่นและแกล้งทำเป็นไม่รู้เรื่องหลอกให้หลงกล
ซุนวูกล่าวถึงการเล่นที่แตกต่างกันออกไปตามสถานการณ์ไพ่บนมือและไพ่ในกองทิ้ง
9 แบบดังนี้
1. ไพ่ไม่มีคู่ ไม่มีพวก มีตัวเดียว ตีได้ง่าย อย่าเกิด จัดหน้าไพ่
ให้ใกล้เคียงไพ่ในมือไว้ก่อน
2. ไพ่ไม่เข้าพวก ไม่เข้าชุด จั่วแล้วตีไป อย่าหยุดจั่ว
พยายามให้ได้ชุดไพ่
3.
ไพ่ช่วงชิง ไม่รีบร้อน รอจังหวะเกิด อย่าตีปี้ เก็บตัวใกล้หัว
4.
ไพ่กัน ไม่แยกคู่ตัวกัน จั่วตีตัวอื่น อย่าฉีกออก ปกป้องตัวกัน
5. ไพ่ทำแต้ม ไม่เก็บไพ่น้อย เก็บกินแต้ม อย่าปล่อยผ่าน
ทำแต้มให้มาก
6. ไพ่คับขัน ไม่จั่ว เดี๋ยวเจอสเปโต เก็บเข้าชุด อย่าหยิ่งทำแต้ม
กันดัมมี่ไว้
7.
ไพ่อันตราย ไม่ยุ่งสเปโต จั่วผ่านให้ไว อย่ารอช้า รีบเล่นให้เร็ว
8.
ไพ่บีบ ไม่มีตัวตี หาทางเกิด อย่าเสี่ยง ตีตัวปลอดภัย
9. ไพ่ตาย ไม่มีทางเลือก สู้เต็มที่ อย่าให้เสียหน้าไพ่ ทิ้งไพ่ตาย
มีหวังชนะในโอกาสสุดท้าย
ซุนวูเสนอแนะว่าการเล่นสำคัญที่รวดเร็ว เก็บแล้วเกิดประโยชน์เก็บแล้วคอยโง่ ซุ่มดักรอขาบนอย่าให้รู้ตัวโดยเฉพาะไพ่ที่ขาบนเก็บขึ้นไป
ให้อดทนคอย
อย่าเปลี่ยนหน้าคอยจนกว่าแน่ใจแล้วว่าไพ่ตัวนั้นเข้าชุดแล้วจึงเปลี่ยนแผนคอยตัวใหม่
ให้ปรับแผนตามสถานการณ์ ถ้าคุณคอยไพ่หน้าแคบหรือตัวที่เขาไม่คาดคิดจะดีมาก
ในการเก็บไพ่
ซุนวูยังคงให้ความสำคัญเรื่องการเก็บไพ่หัวหรือรองหัวแล้วอ่อยไพ่เก็บไม่ให้เกิด
ถ้าไม่อ่อยให้ตีตัวปลอดภัยที่คิดว่าเขาเกิดไม่ได้
ตีย้ำตัวเดิมจนกว่าไพ่หมดและได้กินแต้ม
ซุนวูเห็นว่าการเล่นเมื่อตกอยู่ในสถานการณ์อันตรายต้องไม่หวาดหวั่น
เมื่อถึงคราวจำเป็นจะต้องอมก็ต้องอม ยอมอมสเปโตไม่ยอมตีโง่มืด
รักษาหน้าไพ่ให้สามารถคอยโง่หรือหาดัมมี่น็อกอมสเปโตให้ได้หรืออมไว้ก่อนรอลุ้นให้มีคนเกิดเพื่อให้ไพ่ถึง ลุ้นจั่วดัมมี่ถ้าไม่น็อกจึงปล่อยไปในรอบสุดท้าย
คุณต้องใจเย็น อย่ารีบร้อนตี ดูจังหวะไพ่ในกองทิ้ง
ถ้าไพ่ในกองเหลือมากก็เกิดทำแต้มเอาดัมมี่แถมไว้โดยที่ไพ่ในมือไม่เสียหรือมีไพ่ติดมือมากพยายามทำให้ไพ่มีโอกาส น็อกมากที่สุด
สุดท้ายซุนวูให้ข้อคิดว่า การวางแผนการเล่นต้องอย่าให้ขาอื่นรู้ว่ากำลังทำอะไรต้องเป็นความลับอย่าเปิดเผยไพ่ในมือมาก รวมกำลังไพ่ให้มากถือหลอกไว้ สงบนิ่ง รอจังหวะโจมตีเมื่อเขาไม่ระวัง เปลี่ยนแผนไปตามสถานการณ์ อ่านไพ่บนมือเขาอยู่ตลอด คาดการณ์ล่วงหน้าอย่างแม่นยำ และรู้จักแกล้งทำ สลับสับเปลี่ยนอย่าให้เดาทางออก แกล้งพูดหลอกล่อให้เขาคล้อยตาม ดูอาการเขา เท็จคือจริง จริงคือเท็จ